Saturday, June 6, 2015

Laguna Phuket 2014

บรรยากาศงานวิ่งลากูน่า รันพาราไดซ์ ที่ภูเก็ต 

เห่ย K เป็นคนขี้กลัว
มาภูเก็ตนี่กลัวตั้งแต่ขึ้นเครื่องบิน และกลัวอาหารการกิน กลัวจะท้องเสีย เป็นคนธาตุอ่อน 
และที่สำคัญ กลัวสึนามิ เพราะเป็นคนจิตอ่อนด้วย

มาถึงภูเก็ตโดยสวัสดิภาพ
อากาศอึมครึม 
เช็คอินโรงแรมแล้วก็รีบมา เช็คอินงานวิ่งรับบิบรับของเลย 
งานนี้มีเสื้อวิ่ง และ มีกระเป๋ารูดๆ 

เพิ่งมารู้ว่า fun run ไม่มีเหรียญ แม่เสียใจมากตั้งใจมาเก็บเหรียญไปอวดเพื่อน
แม่เลยบอกว่างั้นพรุ่งนี้ขอนอนตื่นสายไม่ไปวิ่งดีกว่า
ซะอย่างงั้นเลย


เห่ยพักดุสิตธานี อยู่ที่ลากูน่าตรงที่จัดงานเลย 
เค้าอัพเกรดห้องให้ด้วย จากห้องธรรมดา กลายเป็นห้องหรูชั้นล่าง เดินลงทะเลได้เลย 
โชคดีชมัด
แต่อยู่ชั้นล่างแล้วก็แอบหลอนคลื่นยักษ์หมือนกันนะ
ก็เลยนอนไม่หลับไปตามระเบียบ

ลากูน่าก็เหมือนหมู่บ้านจัดสรรใหญ่ๆ มีโรงแรมหลายโรงแรมตั้งอยู่รอบทะเลสาป
มีล่องแรือในทะเลสาปไปขึ้นที่ท่าน้ำของแต่ละโรงแรมได้
ถ้าพักในลากูน่าก็สบายมากเลย เพราะงานจัดในนี้ 
มีรถรับส่งส่วนกลางวนรับส่งนักวิ่งตลอด ใช้เวลานั่งรถประมาณ 5-10 นาที
อาหารเช้าของโรงแรมก็เปิดกันตั้งแต่ตี 3  อำนวยความสะดวกให้พี่ๆนักวิ่ง Full
เห่ยลง 10 โล กินกล้วยที่เค้ามีให้ในห้องกับขนมปังที่เตรียมมา
ส่วนอาหารเช้าค่อยกลับมากินหลังวิ่งดีกว่า

 รถรับส่ง

 ตู้ส้วมของงานวิ่ง
ไม่แบ่งชายหญิง คิวยาวเลย

10 โล เตรียมตัวออกสตาร์ท 

ทางสวยงาม ผ่านหมู่บ้านจัดสรรไฮโซ ตอนท้ายๆมีผ่านชุมชนริมทะเล 
แต่ไม่ได้วิ่งเลียบหาดนะ แค่เห็นอยู่ใกล้ๆ
ก่อนจบก็มีวิ่งรอบทะเลสาปในลากูน่านิดนึง
แต่เนินเยอะไปหน่อย (เหนื่อยมาก) 

 วิ่งเลียบลากูน่า

 เนิน ๆ ๆ

วิ่งเลียบลากูน่า

ระหว่างทางมีน้ำเย็น สปอนเซอร์ แตงโม ฟองน้ำแช่นำ้แข็ง 
ดูแลนักวิ่งอย่างดี ช่วยได้เยอะเลย 
ไม่รู้สึกร้อนซักนิด 



งานเค้าอินเตอร์จิงๆ ต่างชาติเยอะมาก ฝรั่ง ญี่ปุ่น จีน 
มีมายืนเชียร์ให้กำลังใจนักวิ่งด้วย



เหรียญแห่งความพยายาม
10 โลเป็นทองแดง
Half กับ Full เป็นเงิน กับทอง แล้วก็ขนาดใหญ่ขึ้นด้วย

วิ่งผ่านไปด้วยดี ไม่มีเรื่องฉุกเฉินให้ต้องหาห้องน้ำระหว่างทาง
เหลืออีกหนึ่งคืนสำหรับเที่ยวภูเก็ต
ปีหน้าอยากมาอีกจัง

- เห่ย K -

Monday, February 9, 2015

ไทยคม 2015 ครั้งที่ 2 ของสามเห่ย

ความเดิมปีที่แล้ว...
ตื่นเต้นกับงานไทยคมมาก
"วิ่งดูพระอาทิตย์ขึ้นบนสะพานแขวน" แบบในหนังเลย
ยังงัยก็ต้องไปให้ได้
ลงวิ่ง 5 โล กลับบ้านมาขานี้อ่อนเลย
มีถ่ายรูปเล่นเลียนแบบในหนังด้วย

 

มาปีนี้...
เห่ย K เป็นคนจิตอ่อนเรื่องห้องน้ำมาก กลัวจะอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาระหว่างทาง
ถ้าเป็นงานที่จัดในสวนนี่สบายใจได้ ห้องน้ำในสวนมี
งานวิ่งข้างถนนก็ยังมีความหวังว่าจะขอเข้าที่ seven ได้ (มั๊ง)
แต่งานที่จัดบนสะพานลอยฟ้าตลอดเส้นทางแบบนี้
เค้าไม่ชอบเลยเตง

เพื่อความเป็นคอลเลคชั่นของเหรียญ
สามเห่ย สู้นะเฟ้ย!

- - - - - - - - - - - -
เช้าวันแข่ง...
ไม่เข้าใจจริงๆ เพิ่งเข้าห้องน้ำก่อนออกจากบ้าน
นั่งรถมาแค่ 20 นาที ปวดฉี่มาาาาก
ยิ่งใกล้ถึงงานรถยิ่งติด

อีก 10 นาทีปล่อยตัว
ได้ที่จอดรถปุ๊บ วิ่งไปที่รถส้วมปั๊บ
มีจอดเรียงกันอยู่สามคัน
แต่ละแถวประมาณ 10 คนขึ้นไป
เอาฟะ ทำงัยได้ เลือกแถวที่สั้นที่สุดละกัน

เสียงประกาศเหลือเวลาอีก 6 นาที
คนเดินออกจากแถวไปคนนึง เย้!!

ถึงคิวเราซะที เป็นรถส้วม VIP ซะด้วย
เหมือนที่งานไนกี้เลย
เป็นชักโครก พื้นแห้งสะอาดมาก
กำลังปลื้มกับส้วม
เสียงจากเวทีบอกอีก 2 นาที
เห่ยนี้รีบกดน้ำเลย
เสียงแตรปรี๊ดดดดดดด
รีบแทรกตัวเข้าไปกลางฝูงชน
ไปล่ะ!!!

- - - - - - - - - - - -

ปรากฎว่า 2 ก้าวก็เหนื่อยเลย (อันนี้พูดจริงๆ)
แล้วงานนี้พอเริ่มก็วิ่งไต่ระดับขึ้นสะพานเลย
รู้สึกเหมือนอากาศไม่ค่อยมี อึดอัดมาก
แต่ก็อดทน เพราะเราเป็นพี่ Half แล้ว
แค่โลแรกจะเดินไม่ได้นะ

วิ่งไปเรื่อยๆ Pace 7
มาสะดุดเสียงสัตว์ร้องกันโหยหวน เงยหน้าไป...
เจอพาต้า!!!
เห่ยนี้หดหู่เลย
วิ่งเส้นนี้มาหลายงานก็ไม่เคยได้ยินนะ
ยืนแผ่เมตตาแพพ..

อ่ะวิ่งต่อ

วันนี้ตั้งใจว่าจะไม่กินน้ำ อากาศไม่ร้อนมากน่าจะโอเค
กลัวว่าถ้ากินน้ำไปแล้วไปกระตุ้น แล้วปวดอุ๊ล่ะก้อ...
เกิดเรื่องใหญ่แน่นอน

รู้สึกวิ่งไม่ค่อยไป
เนินเยอะ เดี๋ยวขึ้น เดี๋ยวขึ้น
ใช้แขนช่วยเหวี่ยงจนรู้สึกเมื่อยไหล่
วิ่งๆ สลับ เดินๆ  (หนึ่งปีนี้ พัฒนาบ้างมั๊ยเนี่ย)
มาขาอ่อนเลยตอนโล 7 มีแน่นๆช่วงตัวด้วยสิ
แต่สะพานแขวนอยู่อีกโค้งนึง สู้อีกนิดนะ

ถึงแล้วสะพานพะราม 8
แวะถ่ายรูปบรรยากาศที่จุดชมวิวกม. 9




หลังจากนั้นก็ฮึด เพราะ pace เฉลี่ยอยู่ที่ 7 กว่าๆ ไม่อยากให้น่าเกลียดไปกว่านี้
ตั้งใจวิ่งยาวเข้าเส้นเลย
เป็นทางลงสะพานแล้วก็ทางราบ
ช่วงท้ายๆก็เกือบไม่รอด
แต่เข้าเขต Finish แล้ว คนเยอะ กล้องแยะ จะเดินก็น่าเกลียด
กัดฟันวิ่งเข้าเส้นไป (เกือบแย่เหมือนกัน)

1 ชั่วโมง 18 นาที
pace 7:44
ไม่ได้แล้ว แทบไม่เห็นการพัฒนา
(ปีที่แล้ว 5K pace 8:02)
งานหน้าฮึดกันใหม่



อาหารกล่องสำหรับนักวิ่ง บางกล่องเป็นกล้วย
เราได้กล่องที่เป็นแอปเปิล กินยาก ต้องเอากลับบ้าน



เติมเต็มคอลเลคชั่นเหรียญ

- - - - - - - - - - - -

เห่ย K

Thursday, October 2, 2014

รวมคลิป ทอม ครู๊ซ วิ่ง

ทอม ครู๊ซ ขึ้นชื่อว่าเป็นนักแสดงที่ชอบเล่นบทวิ่งในหนัง ถ้าสังเกตุจะเห็นว่าแทบทุกเรื่องที่ทอมแสดง จะมีบทให้วิ่งออกท่าวิ่งจนตัวโก่ง

เห่ย อิจฉาท่าวิ่งของทอมครูซอ่ะ จริงจังม๊าก

Sunday, August 17, 2014

The time is now!

tomorrow you will wish you had started today

Friday, August 15, 2014

2 เห่ยลุยสัตหีบ

2 เห่ยไปลุยสัตหีบ งานวิ่งรพ.สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์

งานนี้ไม่ได้ตั้งใจจะไปเล้ย
แค่เอารูปเหรียญสวยๆรูปนี้โพสในเพจเห่ย (จำกันได้มั๊ย)


ตื่นเช้ามา เจอเพื่อนส่ง text มาว่า
"เหรียญสวยบาดใจมาก"
"เราสมัครแล้วนะ เพราะเธอโพสรูปเหรียญเลยนะเนี่ย"


นั่น!!!!!! เอาแล้วงัย 


เพื่อนชวนเช่ารถตู้ ออกจากกทม.ตี 2 ถึงสัตหีบตี 5 แล้ววิ่งเลย
แบบนี้เห่ยไม่ไหว ร่างกายเห่ยต้องการนอน 
จิตใจเห่ยต้องการห้องน้ำ
แค่ปกติวิ่งในกรุงเทพ นอนบ้าน ยังตื่นเต้นนอนไม่ค่อยหลับ 
แล้วทุกทีต้องเข้าห้องน้ำ 2 ครั้งก่อนออกจากบ้าน (อุ๊หมดๆเพื่อความสบายใจ)
นอนบนรถตู้ เข้าห้องน้ำปั๊ม เห่ยยังไม่พร้อม..

2 เห่ยเลยไปค้างคืนนึงแถวสัตหีบ เพื่อวิ่งสิบโล 
ค่าที่พักแพงอยู่ เพราะเป็นวันหยุดสี่วัน แถมยังไกลจากสนามแข่งอีก เง้อ...
ส่วนเพื่อนก็เช่ารถตู้ไปกับเพื่อนนักวิ่งอีกคน ไปวิ่งฮาล์ฟทั้งคู่

- - - - - - - - -

งานจัดที่โรงพยาบาลสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ ใหญ่ และใหม่




ไปสมัครหน้างาน คนละ 250
ได้ยินเค้าประกาศว่ามี "ชมรมนาวิกโยธิน" มาร่วมด้วยหลายสิบคน แค่ชื่อชมรมก็หนาวแล้วจ้า

เห่ย K เกือบไม่ได้วิ่งซะแล้ว
มื้อเย็นกินปูไป ตื่นมาอุ๊ตอนตี 1 เรื่อยๆมาถึงเช้า 3-4 รอบ
กลัวมาก แต่พอไปถึงจุดสตาร์ทก็หายสนิท เป็นงี้ทุกทีสิน่า
โรคขี้กลัวขึ้นสมอง 

- - - - - - - - -

เส้นทางวิ่งไม่ได้เห็นทะเลเลย วิ่งบนถนน เข้าไปในสนามบินอู่ตะเภา
ตอนออกสตาร์ทใหม่ๆอากาศก็เย็นดีแหละ ผ่านไปแป๊บนึงแดดเปรี้ยง แล้วก็เปรี้ยงๆๆๆ 
โดนปิ้งตลอดทางจนเข้าเส้นเลย
ถ้าไม่ร้อน เห่ย K คงแซงเห่ย A ได้ละ เพราะคราวนี้เห่ย A ต้วมเตี้ยมไปเยอะเลย

ก็หายจากการวิ่งไป 1 เดือน กลับมากับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น 6 โล
กินแต่เบอร์เกอร์คิง 1 แถม 1 เกือบทุกวัน




เพื่อนที่นั่งรถตู้มาวิ่งฮาล์ฟ เข้าเส้นมาแบบแขนห้อย หมดสภาพมาเลย 
บ่นอุบเรื่องแดดร้อน กับ เจอจุดให้นำ้เป็นน้ำอุ่น 
บ่นเสร็จก็เดินไปรับเหรียญ 
ขุ่นพระ เหรียญหมด
!!!!!!!!!!!!!
อุตส่าห์มา

เพื่อนได้แค่ลงชื่อไว้ 
คิดว่าเจ้าภาพน่าจะส่งตามให้แหละ

ส่วนเพื่อนอีกคนนึงที่มารถตู้ เข้าเส้นนานแล้ว 
เพราะหลง ฮ่าๆๆๆ สงสารนะ 
คนวิ่งฮาล์ฟมีไม่มาก พอวิ่งขาดตอนก็เลยหลงได้
ก็วิ่งมั่วๆ งงๆ มาเข้าเส้นชัย ได้ระยะทาง 17 กม. หายไปหลายโลอยู่
เสียดายแทน เพราะคนนี้เคยได้ถ้วย ถ้าไม่หลงก็มีลุ้น
งานนี้ผู้หญิงวิ่งฮาล์ฟมีไม่กี่คนซะด้วย

สรุปเพื่อนได้ปูนึ่งกลับไปแทนเหรียญ 

- - - - - - - - -

2 เห่ยกลับที่พัก ต้ังใจจะถ่ายรูปเท่ห์ๆ แบบนักกีฬาไนกี้ไรงี้
แต่ไหง ออกมาเหมือนยักษ์ใหญ่ไย่ยักษ์เย็กไปได้
เสียใจ..


ขอโชว์เหรียญหมุนหน่อยนะ




Tuesday, August 5, 2014

ชุดวิ่งเกร๋ๆ

Maggie Vessey นักวิ่งระยะกลางจากอเมริกา ร่วมมือกับ Merlin Castell ดีไซน์ชุดวิ่งของตัวเอง เกร๋ไม๊ล่ะ
Maggie Vessey นักวิ่งระยะกลางจากอเมริกา ร่วมมือกับ Merlin Castell ดีไซน์ชุดวิ่งของตัวเอง เกร๋ไม๊ล่ะ