สามเห่ย วิ่งแล้วเฟ้ย: วิ่งเหรียญผีเสื้อ ที่ปางสีดา

กลายเป็นงานวิ่งในตำนานไปซะแล้ว
เมื่อหลายคนเห็นเหรียญแล้วพากันเสียดาย

เหรียญผีเสื้อ วิ่งปางสีดา ปางสีดามินิมาราธอน

เหรียญแบบนี้ไม่อยากพลาดจริงๆ ว่าแต่ปางสีดาคืออะไรนี่สิ
ถามใครๆก็บอกว่า
"ไกล"
"ไกลนะ"
"โอ้ย..ไกล"

ฟังแล้วถอดใจ

แต่ก็มีเหตุให้ได้โทรคุยกับคุณเอกพจน์คนในโบชัวร์งานวิ่งนี้
คุยเสร็จ เห่ยเปลี่ยนใจเลย ไปดีกว่า ฮ่าๆๆๆ

เห่ย : เหรียญสวยนะคะ

คุณเอกพจน์ : ได้แรงบันดาลใจจากเหรียญพยูนครับ เราทำ 300 เหรียญครับ

เห่ย : ทำน้อยจังค่ะ

คุณเอกพจน์ : ไม่น้อยหรอกครับ ปีที่แล้วเราจัดครับ มีคนมาร่วมงานแค่ 50 คน กันเองทั้งนั้น ปีที่แล้วเราแจกพระไม่มีเหรียญ ปีนี้ก็ไม่ได้คาดหวังอะไร แค่อยากให้คนมาเที่ยวปางสีดากัน เป็นวันเปิดเทศกาลผีเสื้อด้วย มาดูผีเสื้อผืนป่าตะวันออกนะครับ

ประโยคที่ว่า 50 คน นี่แหละทำให้เห่ยสมัครเลย ก็อยากได้ถ้วยอ่า ฮ่าๆๆ คิดแบบเห่ยๆ

ที่จริงสระแก้วก็ไม่ได้ไกลอะไรมาก แค่สามชั่วโมงจากกรุงเทพ ขึ้นมอเตอร์เวย์ไปฉะเชิงเทรา ปราจีนบุรี แล้วก็เข้าสระแก้วแล้ว

เห่ยก็หาที่พัก ส่วนมากเป็นรีสอร์ทราคาไม่เกิน 500 บาท แต่เห่ยพาแม่ไปด้วยอยากอยู่สบายหน่อย เพราะอ่านรีวิวแล้ว ค่อนข้างกลัว
"unexpected guest"
"geckoes"
"rock bed"
"bedbugs"

ก็เลยมาจบที่โรงแรมธนาสิริคืนละ 1200 ถ้ามาวิ่งลดเหลือ 1000 (คุณเอกพจน์บอกไว้)

ออกเดินทางจากกรุงเทพสี่โมงเย็นวันศุกร์ ไปถึงประมาณทุ่มนึง ไปช้าตรงทำถนนแถวฉะเชิงเทรา ถ้าถนนเสร็จคงเร็วกว่านี้เยอะ

ไปตาม Google Map ถึงสระแก้วได้สบายมาก

ต่อไปก็หาโรงแรม เราก็เชื่อ Google นะ ไม่เชื่อป้ายบอกทาง ตาม Google ไป ไปถึงงงมาก นะนี่คืออะไร??? ยิ่งลุ้นๆอยู่ว่าโรงแรมจะเป็นยังงัย

ไม่ใช่ละ นี่มันศาลากลางจังหวัด Google พาหลง!!!!
โทรไปถามทางจากโรงแรมก็ไม่ได้เรื่อง หลงทิศไปหมด
ได้คุณเอกพจน์บอกทางให้
เมืองเค้าเล็กอ่ะ ไม่ค่อยมีอะไรเป็นที่สังเกต
ทั้งเมืองมีไฟแดงแค่สองจุด

เห็นห้องพักแล้วโล่งใจ คืนนี้สบายแล้วเรา

คุณเอกพจน์เอาหมวก และเบอร์วิ่งมาให้ถึงโรงแรม ใจดีสุดๆ (งานนี้ให้หมวกแทนเสื้อ)
ได้คุยกันนิดหน่อย คุณเอกพจน์พูดถึงเพื่อนมาจาก SCG จากชมรมวิ่งบางขุนเทียน
หัวหน้าอุทยานเป็นนักวิ่ง วิ่งเร็วด้วย
มีเพื่อนที่เป็นผู้หญิงก็วิ่งเร็ว pace 5 ตอนงาน Super Sport

เห่ยฟังแล้วก็ เฮ้อ...เรา Pace 7กว่าๆ

ยิ่งมาดูใน Bib เราเป็นเบอร์ 40 กว่าๆ เห่ยเริ่มจ๋อยนะ แสดงว่ารุ่นอายุเรามีเกิน 40 คนแล้ว
คงไม่ได้ถ้วยแล้วล่ะ กะว่าจะมีสัก 4 คนพอลุ้นได้
ไปกินมื้อเย็นแล้วมารีบนอนดีกว่า

นอนตั้งแต่สี่ทุ่ม ตื่นมาตีหนึ่งกว่า นอนไม่หลับแล้ว ยุงกัด หลับๆ ตื่นๆ จนถึงเช้า

โรงแรมอยู่ห่างจากปางสีดา 27 กม. ถนนดีตลอด ขับรถประมาณครึ่งชั่วโมง เพราะยังมืดอยู่ ไม่ชำนาญทาง ต้องค่อยๆไป

ไปถึงแล้วรู้เลย คนเยอะ ไม่ใช่สี่ห้าสิบคนแน่ๆ โปรทั้งนั้น นับหัวมือสมัครเล่นได้เลย

ตื่นๆ!!

เรื่องถ้วยเป็นแค่จินตนาการเห่ยๆของเห่ยเอง

เรามาวิ่งเพื่อเหรียญกันเถอะ (เอาแค่วิ่งจบพอ)

จุดสตาร์ทและเส้นชัยอยู่บนเนิน ขอเรียกว่า มหาเนิน นะ มันสูงและยาวครึ่งกิโลได้มั้ง

พูดถึงเรื่องสำคัญซะหน่อย
"ห้องน้ำ"
เป็นห้องน้ำของอุทยาน มีเพียงพอเพราะคนไม่เยอะ บางจุดโอเคไม่เหม็น บางจุดดีเลยล่ะ ใหม่และสะอาด

งานกันเองมาก ถึงเวลา เรียกมารวมตัว พอพร้อมแล้วก็ออกเลย ไม่มีเสียงแตรแบบทั่วไป
เห่ยเห็นหน่วยก้านแล้วขอหลบไปอยู่แนวหลังเลย กลัววิ่งไม่ทันแล้วโดนเหยียบ

ออกสตาร์ทลงเนินไปแล้ว เป็นการวิ่งออกไปนอกอุทยาน เพราะถนนในอุทยานเป็นถนนลูกรัง ไม่เหมาะ

เห่ยจี๊ดมาก โลแรก pace 6.30 นะจ้ะ โลสองก็ดีเยี่ยม 6.38 คาดว่าเร็วเพราะลงเนิน
พอโลสามไปแล้วเริ่มแผ่ว มีแจกน้ำขวด ขวดเล็กให้เป็นขวดเลย
อากาศช่วงแรกอบอ้าวเหมือนฝนจะตก แต่ไปสักพักก็ฟ้าใส สบายหน่อย

เห็นท่านหัวหน้าอุทยานกลับตัวแล้ววิ่งปลิวลมผ่านไป จี๊ดจริงๆ เชื่อที่คุณเอกพจน์บอกแล้วว่าท่านวิ่งเร็ว
น่าจะเข้าเป็นที่หนึ่งของสายท่าน คุณเอกพจน์ก็เร็วใช่ย่อย

ตรงจุดกลับตัวมีหนังสติ๊กผูกเชือกเป็น check point มีแจกน้ำแก้วเจาะหลอด โดยเจ้าหน้าที่ชุดลายพราง
เห่ยเหนื่อยมาก เดินกระจาย pace หลุดไปถึง 9 เสียใจและท้อแท้ มีวิ่งขึ้นสะพานดูดแรงอีก

มีแจกน้ำอีกทีตอนโลที่ 8 มี B-ing กับ Sunvo ด้วย

ฝืนวิ่งแบบงง ว่านี่เราวิ่งแล้วหรอ ทำไมมันไม่ไปไหนเลย ขาแทบก้าวไม่ออก เมื่อยขามาก
เห็นเสันชัยแล้ว พาตัวเองวิ่งขึ้นเนินไป วิ่งไป หนืดมาก เนินอะไรเนี่ย โหด บ่นไปวิ่งไป
คนที่มาถึงก่อน ให้กำลังใจ

วิ่งหน่อย จะถึงแล้ว วิ่งๆ เก่งมาก..

เข้าเส้นชัย รับเหรียญ รับน้ำขวด ดีใจจบซะที หมดแรงจริงๆ

มันมีเนินที่มองไม่เห็นแอบอยู่ใช่มั้ย ???