เห่ยค้นพบว่าสิ่งที่ยากที่สุดคือ..
การตื่นให้ทัน
และจะหงุดหงิด งัวเงีย อยากนอน จนไปถึงงาน
แต่พอไปเจอบรรยากาศงานทีไร.. มันฮึกเหิม
ยิ่งพอวิ่งเสร็จ รับเหรียญแล้ว
ดื่มน้ำเย็นๆ รับของแจก (ส่วนมากจะเป็นพลาสเตอร์แก้ปวด)
รอถ่ายรูปให้เพื่อนเห่ยที่เข้าเส้นทีหลัง
หารูปเราที่บอร์ดช่างภาพอาชีพ (ลุ้นว่าจะออกมาเป็นยังงัย)
ก่อนกลับก็ถ่ายภาพหมู่กับผองเพื่อน
มันสนุกมาก คุ้มค่าการตื่นตี 3 จริงๆเลย
ยิ่งวันนี้
การวิ่งที่รอคอย "ซีนในฝัน บนสะพานแขวน"
ต้องตื่นตี 3 ครึ่ง เหมือนเคย
หงุดหงิด งัวเงีย เหมือนเดิม
แต่พอเห็นสะพานแขวนเท่านั้นแหละ
ฮ่าๆๆ ตั้งใจเลยว่างานนี้จะถ่ายรูปให้คุ้ม
เห่ยเอารูปมาฝากเพื่อนๆด้วยนะ
ซีนในฝันของเห่ย
พอจะสู้พี่สู่ขวัญในหนัง "รักเจ็ดปี ดีเจ็ดหน" ได้นะ
เห่ย K วิ่งข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา เจอทางชันเล็กๆ
กลับบ้านมาขาอ่อนเหมือนโดนเจาะยาง
เราตื่นตีสามเพื่อสิ่งนี้
ผิด app แล้ว ต้อง Nike Run ไม่ใช่ instagram
ท่าเข้าเส้นของเห่ย A
หน้าตาจริงของเหรียญ
No comments:
Post a Comment